Hakim Datuk Mohamad Zabidin Mohd Diah telah menolak tiga bahan bukti kes perbicaraan Anwar Ibrahim atas dakwaan meliwat Mohd. Saiful Bukhari, 26, di Unit 11-5-1 Kondominium Desa Damansara, No. 99 Jalan Setiakasih, Bukit Damansara antara pukul 3.01 petang dan 4.30 petang pada 26 Jun 2008.
Bahan bukti tersebut ialah sehelai tuala kecil Good Morning, sebatang berus gigi dan satu botol plastik minuman yang diambil dari lokap Bahagian Siasatan Jenayah Berat (D9), Ibu Pejabat Polis Kontinjen (IPK) Kuala Lumpur pada 17 Julai 2008 yang menempatkan Anwar semalaman.
Keputusan dibuat selepas didapati barang-barang kes berkenaan diperolehi dengan cara yang tidak sah bagi tujuan mendapatkan profil DNA,
Sehubungan itu demi kebenaran dan keadilan, Peguam Cara Negara II, Datuk Mohd. Yusof Zainal Abiden yang mengetuai pihak pendakwaan menggesa Mahkamah Tinggi menggunakan kuasanya untuk mengarahkan Datuk Seri Anwar Ibrahim memberikan sampel asid deoksiribonukleik (DNA) sebagai perbandingan dengan profil DNA yang ditemui di dubur Mohd. Saiful Bukhari Azlan.
Beliau menegaskan mahkamah harus melaksanakan kuasa dan tanggungjawabnya mengikut Seksyen 73 dan 165 Akta Keterangan 1950 untuk mengarahkan DS Anwar Ibrahim menyerahkan sampel DNA.
Berlainan sekali dengan kes mahkamah di Copenhagen (rujuk berita AP : Swedish bank robber busted by forgotten urine) apabila seorang pencuri telah di jatuhkan hukuman 21 bulan kerana merompak bank.
Hukuman telah dijatuhkan di atas bukti sampel DNA air kencing perompak tersebut apabila perompak itu telah terlupa dengan meninggalkan 3 botol air kencingnya di dalam bilik kebal bank tersebut dan air kencing itu telah menjadi bahan bukti. Sudah semestinyalah air kencingnya telah diperolehi secara tidak sah.
Persoalannya sejauh mana Anwar Ibrahim akan bekerjasama untuk menyerahkan sampel DNA nya secara sah? kerana jika beliau menyerah secara sah, samalah seperti beliau menyerah tengkok untuk disembelih. Takut kerana salah, berani kerana benar.
Konklusinya sampai mati pun beliau tidak akan menyerahkan walau setitis darah atau air kencingnya secara sah kerana takut setelah secara langsung beliau telah mengundang untuk dibicarakan dalam mahkamah rakyat dan bukan lagi mahkamah tinggi.
